Rozdział 16

-Kim no bo ja i Harry to para. Tak wiem, że on flirtował ze Stellą, ale on to robił dla mnie.

-Jak to?- Pyta zdziwiona.

-No bo kiedy Stella zobaczyła, że jest coś między mną a Harrym zaczęła mi grozić. No i pomyśleliśmy, że jak on trochę nią poflirtuję to nie będzie mieć wątpliwości, że nas nic nie łączy..

-To dlatego…-Nareszcie zrozumiała wszystko.-Czyli ja źle oceniłam Hardego i pokłóciłam się do tego z Niallem a już coś między nami zaczynało być.

-Przepraszam cię Kim. Powinnam ci powiedzieć wszystko wcześnie.

-Daj spokój, ale jeszcze nie powiedziałaś, czemu tu przyszłaś.

-No bo widzisz…chyba Stella znowu mi grozi bo ktoś był u mnie w domu i zrobił niezłą demolkę.

-Boże Hope z tym trzeba iść na policję…

-Nie Kim. Żadnej policji. Po prostu pozwól mi tu zostać na noc-Mówię błagalnie.

- No pewnie kochanie. Chodźmy, bo jesteś padnięta tak jak ja.

Potem już nie rozmawiamy tylko się kładziemy. Dobrze, że kim o wszystkim wie. Teraz muszę się jej pomóc pogodzić z Niallem.

P.O.V Harry

Kiedy odwiozłem Stelle do domu czułem ulgę bo miałem jej szczerze dość. Zachowuje się tak dziecinnie. Cały czas wybrzydza innych i jest samolubna.

Kiedy wróciłem do domu pisałem z moją Hope. Wszystko z przejęciem opowiedziała a ja to wszystko wiedziałem.

Boże, jakie mam teraz wyrzuty sumienia. Wiem, że muszę jej to powiedzieć, ale strasznie się boję, że ona mnie wtedy zostawi.

Z tymi myślami zasnąłem.

Następnego dnia zerwałem się wcześnie rano z zamiarem zrobienia mojej dziewczynie niespodzianki. Mianowicie chciałem zabrać ją na działkę do moich dziadków. Jest tam cicho i spokojnie.

Po drodze do jej domu wstąpiłem do kwiaciarni i kupiłem bukiet białych róż. Mam nadzieję, że jej się spodobają.

Kiedy docieram pod jej drzwi nikt mi nie otwiera więc naciskam na klamkę i drzwi się otwierają.

Bardzo dziwne. Przecież każdy może tu wejść.

Zamieram, kiedy wchodząc do kuchni widzę czerwony napis

                                                  ,, Dobrze ci radzę uważaj”

O mój boże to pewnie znowu Stella, ale jak? Przecież kleiłem się do niej…

Robi mi się słabo kiedy sobie uświadamiam, że w domu nie ma Hope.

A jeśli Stella jej coś zrobiła?

Szybko wyjmuje telefon i dzwonie do mojej ukochanej..

Naszczepcie po dwóch sygnałach odbiera.

-Harry- mówi cichutko.

-Hope kochanie gdzie jesteś i co u licha stało się u ciebie w domu. Drzwi otwarte do tego ten napis w kuchni to Stella tak?

-Nie wiem, Harry, ale pewnie tak. Teraz jestem, u Kim bo nie chciała zostać sama w domu i pewnie ze strachu nie zamknęłam drzwi. Poczekaj na mnie zaraz przyjdę.

-No dobrze- Mówię i się rozłącza.

Moje biedactwo, czemu do mnie nie zadzwoniła. Co ona musiał przeżyć tej nocy?

Po pięciu minutach już jest w moich ramionach i tulę ją tak mocno jak tylko umiem.

-Cii..już wszystko dobrze skarbie. Zabiorę cię na działkę do moich dziadków jak posprzątamy. Zobaczysz poradzimy sobie z tym wszystkim.

 

Uspokajam ją ale sam wątpię, że sobie poradzimy.

Wiem tylko jedno nigdy nie zostawię Hope za bardzo mi na niej zależy…

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

hej :)

Przepraszam, że długo mnie nie było i że rozdział krótki...

mam nadzieję, że może być.

Z okazji świąt życzę wszystkim dużo szczęści, zdrowia i wszystkiego czego sobie życzycie moje kochane skarby :*

kocham was :***