PROLOG

 Jestem Hope mam 17 lat i pochodzę z Polski. Wnioskując po moim imieniu można powiedzieć, że jestem silna itp., lecz jest całkiem odwrotnie. Nie ma takiego dnia, w którym bym nie żałowała, że w ogóle istnieje. Moje życie to paranoja, niby mam gdzie mieszkać, mam ciotkę, która mnie traktuje jak córkę, bo moi rodzice nie żyją, ale gdy wychodzę z domu znowu staje się wrakiem człowieka. Nie mam przyjaciół wszyscy traktują mnie jak kozła ofiarnego, wyśmiewając się ze mnie dla zabawy…

Coraz częściej myślę o tym jak by było gdyby mnie nie było…-chyba lepiej. 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

No to napisałam taki prolog(krótki).

Wiem, że nie mam talentu, ale może komuś się spodobał

pozdrawiam każdego kto to przeczytał :*